Sevgili dostlar uzun bir aradan sonra bir bilimkurgu klasiğiyle daha karşınızdayım. Ray Bradbury adlı yazarın kaleminden çıkan bu eserde distopik bir öykü kaleme alınıyor.
Kitabımızda kitapların itfaiyeciler tarafından yakıldığı baskıcı ve monoton bir gelecek resmedilmekte. Olaylar bir itfaiye memurunun gözünden anlatılıyor. Kahramanımız, mutsuz bir evliliği ve iş hayatını sürdürmekteyken günün birinde gizemli 17 yaşındaki bir genç kızla sohbet eder ve bir anda ne kadar da sıkıcı bir hayatının olduğunu keşfeder. Sonrasında bir kadının evine kitap yakmaya giderler ve kitapların sahibi kadın kitapları için hayatını ortaya koyunca ,adamımız kitapların aslında ne kadar da değerli olabileceğini anlar ve birkaçını kendisi için saklayıp okumaya başlar.
Buraya kadar herşey yerli yerinde gibi. Kİtabın okunurluğu fena sayılmaz. Sıkıcı diyaloglar ve boşluklar yok mu? Var elbette. Bir daha klasik okumam dediğim sırada,sonlara doğru olaylar açılır gibi oldu ve sonunda kahramanımız kendini bir örğütün içinde buluverdi. Knaımca zaten bu durum çok olasıydı. Aksiyon beklerken kitapları ezberleme fikriyle karşılaşmak epey tuhaf oldu diyebilirim. Sansür ve kitap okuma alışkanlığının köreltilmesi öğelerinin işleniş şekli güzeldi. Filmi de varmış ama ben henüz izleme fırsatı bulamadım. Okumanızı şiddetle olmasa da tavsiye edebilirim dostlar,kalın sağlıcakla…
NOt: ‘fahrenayt 451’ ismi kitapların yanma sıcaklığından geliyormuş bu arada bilginize 😉
İKİ HAYALPERESTİN EĞLENCE DÜNYASI 